باسمه تعالی

آموزش عکاسی از 0 تا 100

نزدیک به دو قرن است که عکاسی توسط بشر برای ثبت تصاویر اختراع شده است. از آن زمان این ترکیب جذاب هنر و فن آوری دستخوش تغییرات زیادی شده و خود را در تمامی جنبه های زندگی بشری جای داده است. در مقالات ویژه عکاسی از 0 تا 100 که توسط اینجانب رضا صادقی مقدم به سفارش شرکت پارس کانن تقدیم شما می شود، به صورت علمی و کامل اما با زبانی ساده مبانی عکاسی را از پایه تا سطح حرفه ای به شما می آموزیم. با مطالعه ی دقیق و کامل دروس و انجام تمریناتی که در برخی بخش ها به شما داده می شود، می توانید بدون نیاز به صرف هزینه با کیفیت بسیار بالا عکاسی را از پایه بیاموزید یا سطح خود را افزایش دهید.

پ.ن: این مقالات آموزشی به صورت کاملا اختصاصی و دسته اول نوشته می شود و هرگونه کپی برداری، بازتولید و تدریس این مقالات بدون اجازه نامه کتبی از نویسنده از نظر قانونی و شرعی ممنوع است.

فصل اول: آشنایی با دوربین دیجیتال و لنز

ساختار دوربین دیجیتال

 دوربین دیجیتال تقریبا شبیه به دوربین آنالوگ است. در این دوربین چند بخش اساسی داریم که به شرح مختصر و مفید آنها می پردازیم

لنز

 لنز یکی از قطعات اصلی هر نوع سیستم تصویربرداری از جمله دوربین دیجیتال است که از چند عدسی، چند عنصر اپتیکی شیشه ای یا پلاستیکی شفاف، رینگهای کنترلی، پرده اپرچر (دیافراگم) و در لنزهای جدید موتور فکوس داخلی و لرزشگیر تشکیل شده است. البته ساختار اصلی لنز همان عدسی هایی هستند که نقش اساسی را در کیفیت هر لنز بازی می کنند. وظیفه ی لنز متمرکز کردن نور و تشکیل تصویر بر روی حسگر است.

حسگر یا سنسور

 حسگر یا سنسور (Sensor) جایگزین فیلم در دوربین های مدرن شده است. وقتی تصویر توسط لنز بر روی حسگر تشکیل می شود، حسگر آن را به صورت یک سری داده های دیجیتال از نور و رنگ در آورده و این داده ها را به پردازشگر (Processor) ارسال می کند. حسگر از واحد های کوچکی به نام پیکسل ساخته شده است. هر حسگر یک سطح است متشکل از چند میلیون پیکسل. پیکسل ها نقاط ریز حساس به نور هستند که به صورت مستقل نور را در میزان های مختلف و در رنگهای مختلف ثبت می کنند. پس خروجی هر پیکسل یک نقطه ی رنگی نورانی است. وقتی این نقاط در کنار هم قرار می گیرند ما تصویر اصلی را به دست می آوریم. چیزی شبیه به یک پازل چند میلیون قطعه ای. واژه ی مگا به معنای میلیون، به ما تعداد پیکسل های یک تصویر دیجیتال را اعلام می کند. اگر می گوییم حسگر یک دوربین برای مثال 20 مگا پیکسلی است، این دوربین بر روی حسگر خود 20 میلیون پیکسل دارد که تصویر نهایی را تشکیل می دهند.

رزولوشن یا تفکیک‌پذیری

رزولوشن (Resolution) واحد اندازه گیری تعداد پیکسل های تشکیل دهنده‌ی یک تصویر دیجیتال است که به صورت ضرب دو عدد نمایش داده می شود. عدد اول تعداد پیکسل‌ها در طول تصویر و حسگر و عدد دوم تعداد پیکسهای ارتفاع تصویر است. برای مثال رزولوشن 3000x4000   مربوط به یک تصویر 12 مگا پیکسلی است چراکه

20.000.000 =3000x4000

هرچه روزلوشن بیشتر باشد به صورت تئوری تصویر جزئیات بیشتری داشته و شفاف تر است اما این موضوع به عوامل دیگری نیز بستگی دارد که در مقالات بعدی به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.

پردازشگر 

پردازشگر یا پراسسور (Processor) همان واحد پردازشگر مرکزی یا CPU در دوربین های دیجیتال است. پردازشگر وظیفه‌های مختلفی دارد از جمله: تبدیل داده‌‌های دیجیتال دریافتی از حسگر به یک تصویر واحد، خواندن و پردازش اطلاعات رنگ، نور، کنتراست و ... ، ثبت تصویر نهایی بر روی کارت حافظه در فرمت‌های متفاوت مثل Raw، JPEG و ...، اعمال تنظیمات دستور داده شده توسط کاربر یا حسگرهای ویژه فکوس و نورسنجی بر روی دوربین و ...

در تمامی دوربین‌های دیجیتال پردازشگر نقشی حیاتی داشته و با پیشرفت فن‌آوری این واحد هر روز کار خود را بهتر انجام می‌دهد.

شاتر

شاتر یک پرده‌ی مکانیکی در دوربین‌های دیجیتال حرفه‌ای است که وظیفه‌ی کنترل میزان نور دریافتی حسگررا از نظر زمانی به عهده دارد. اگر نور ورودی به دوربین از راه لنز را مثل آب ورودی به یک استخر از راه یک لوله در نظر بگیریم، کار شاتر این است که مدت زمان باز بودن آب را تنظیم کند. هرچه لوله‌ی آب بیشتر باز باشد، میزان آب بیشتری وارد استخر می‌شود و هرچه شاتر مدت زمان بیشتری باز بوده و اجازه دهد نور به حسگر برسید، میزان نور بیشتری حسگر را تحت تاثیر خود قرار می دهد. البته شاتر وظایف دیگری هم دارد که در بخش نوردهی به شرح آن می‌پردازیم.

اپرچر یا دیافراگم

 اپرچر که در کشور ما به صورت کلی و البته اشتباه دیافراگم نامیده می‌شود، یک پرده است که قطر دهانه‌ی ورودی نور را کنترل می‌کند. در مثال لوله‌ی آب، کار اپرچر مثال قطر لوله است. هرچه لوله قطورتر باشد پس آب بیشتری وارد می شود، هرچه اپرچر بازتر باشد پس نور بیشتری وارد دوربین شده و به حسگر می رسد. اپرچر و شاتر با کمک هم کنترل می کنند که حسگر چه میزان نور را در چه مدتی دریافت نماید. واحد اندازه گیری اپرچر عدد f است. هرچه عدد اف کمتر باشد دیافراگم یا اپرچر بازتر است و نور بیشتری وارد دوربین می شود و هرچه عدد اف بالاتر یا بیشتر باشد دیافراگم بسته تر و نور کمتری رد می شود

پس f1.8 نور بیشتری از f8 وارد دوربین می کند و f8 نور بیشتری از f22 وارد دوربین می کند.پارس کانن

آینه و چشمی

 این دو بخش در همه‌ی دوربین‌های دیجیتال یافت نمی شود. در دوربین‌های انعکاسی تک لنزی یا همان  SLRها، تصویر ابتدا از لنز وارد شده و به یک آینه برخورد می‌کند. آینه تصویر را به بالا هدایت کرده و آن را وارد منشور می نماید، منشور نیز تصویر را بر روی چشمی منعکس می کند تا عکاس بتواند به راحتی منظره‌ی رو به روی دوربین و کادر خود را دیده و عکاسی کند.پارس کانن

در لحظه‌ی فشردن دکمه‌ی شاتر و ثبت عکس، آینه کنار رفته و تصور چشمی تیره می‌شود. در این لحظه تصویر بدون برخورد به آینه مستقیما به سمت سطح حساس (حسگر یا فیلم عکاسی) رفته و با عبور از شاتر بر روی آن تشکیل می شود.

در دوربین‌های بدون آینه یا میررلس (Mirror less)  مکانیزم آینه و منشور حذف شده حسگر همیشه در معرض نور است. در این سیستم چشمی خودش یک نمایشگر دیجیتال کوچک است که تصویر خود را از حسگر دریافت می‌نماید.

در مقاله‌ی بعدی به انواع حسگر، انواع لنز و رده بندی دوربین‌ها و لنزها می پردازیم.

رضا صادقی مقدم

پارس کانن